skip to main content
Idioma:

Significance of the volcanogenic Nilüfer Unit and related components of the Triassic Karakaya Complex for Tethyan subduction/Accretion processes in NW Turkey

PICKETT, Elizabeth A ; ROBERTSON, Alastair H.F

Turkish journal of earth sciences, 2004-08, Vol.13 (2), p.97-143 [Periódico revisado por pares]

TÜBİTAK

Texto completo disponível

Citações Citado por
  • Título:
    Significance of the volcanogenic Nilüfer Unit and related components of the Triassic Karakaya Complex for Tethyan subduction/Accretion processes in NW Turkey
  • Autor: PICKETT, Elizabeth A ; ROBERTSON, Alastair H.F
  • Assuntos: basalt ; Bazalt ; Dalma-batma-eklenme ; Denizaltı volkanı ; geochemical differentiation ; Geochemistry ; geologic process ; Geological formation ; geological history ; geological survey ; Geology ; Jeokimya ; Jeokimyasal farklılaşma ; Jeoloji ; Jeolojik formasyon ; Jeolojik inceleme ; Jeolojik süreç ; Jeolojik tarihçe ; Karakaya Complex ; Karakaya Karmaşığı ; lithostratigraphy ; Litostratigrafi ; Nilufer Unit ; Nilüfer Birimi ; seamount ; structural geology ; Subduction-accretion ; Tectonic model ; Tektonik model ; Tethys Denizi ; Tethys Sea ; Triassic Period ; Triyas Dönemi ; Yapısal jeoloji
  • É parte de: Turkish journal of earth sciences, 2004-08, Vol.13 (2), p.97-143
  • Notas: TMUH
  • Descrição: Karakaya Kompleksi kuzey Anadolu'da batıdan doğuya, Ege Denizi'nden İran'a kadar yaklaşık 1100 km bir dağılımı olan Orta-Geç Triyas yaşında bir dalma-batma-eklenme kompleksidir. Karakaya Kompleksi çok kuvvetli deformasyon geçirmiş Triyas yaşta okyanusal deniz adaları, okyanus-ortası-sırtı tipi kabuk, hendek tipi çökel kayalar (Ortaoba Birimi) ve Permiyen-Triyas yaşta kıtasal parçalar (Çal Birimi) içerir. Bu makalede, volkanik ve volkaniklastik kayalar, volkanojenik sedimenter kayalar, heterojen moloz akıntı çökelleri, kalsiturbidit, silisli pelajik sedimenter kayalar ve yer yer neritik Triyas kireçtaşlarından oluşan Nilüfer Birimine odaklanılmıştır. Nilüfer Birimi'nin baskın litolojisi massif bazalt ve bazik piroklastik kayalardır. Bunlara volkanojenik kumtaşı, silttaşı, çamurtaşı ve volkanojenik breş türü kırıntılı kayalar eşlik eder. Bu litolojiler, kıtasal etkilerden uzakta, Triyas yaşta Tetis okyanusu içinde bir veya birden fazla volkanik deniz adalarında ve çevrelerinde oluşmuştur. Bazaltlarda yapılan tüm kaya jeokimya analizleri, ve yine bazaltlardaki piroksenlerde yapılan elektron-mikroprob analizleri, Nilüfer Birimi bazaltlarının, herhangi bir dalma-batma zonu etkisi görülmeyen levha-içi bir karakterde olduğunu teyit eder. Nilüfer Birimi genellikle yeşilşist fasiyesinde, yer yer eklojite varan yüksek basınç/düşük sıcaklık fasiyesinde, bölgesel metarhorfizma geçirmiştir. Nilüfer Birimi'nin yapısal olarak üstünde yer alan Ortaoba (Hodul)Birimi, okyanus ortası tipi bazaltların, radyolaryalı çörtlerin ve az oranda serpantinleşmiş ultramafik kayaların,hendek tipi çökeller olarak yorumlanan arkozik klastiklere eklendiği bir dalma-batma zonu ortamını tanımlar. Tektonik olarak daha üstte yer alan, ve metamorfizma geçirmemiş olan Çal Birimi, levha-içi bazaltlarla beraber bulunan Geç Permiyen yaşta neritik kireçtaşı bloklarından oluşur. Çal Birimi'nin yer yer korunmuş alt kesimleri, jeokimyasal olarak kıtasal kökenli olarak belirlenen mikali şeyller kapsar. Bu durum Çal Birimi'nin kıtasal bir kabuk üzerinde çökeldiği, daha sonra bu kabuğun dalma-batma ile yok olduğuna işaret eder. Bu tip bir veya birden çok kıtasal parça, Triyas Tetisi'nin güney kenarından (Anatolidler'den) riftleşme ile ayrılmış, kuzeye hareket ederek, Avrasya kıta kenarına eklenmiştir. Bu konuda kesin veri olmamasına rağmen, dalma-batma polaritesinin kuzeye doğru olduğu sanılmaktadır. Karakaya Kompleksi, daha sonra, muhtemelen Çal kıtasal parçasının Lavrasya kıta kenarı (Sakarya temeli) ile çarpışması sonucu, kuzeye Lavrasya kıta kenarı üzerine itilmiştir. The Tethyan Karakaya Complex extends east-west across northern Turkey from the Aegean coast to Iran (c. 1100 km), and is interpreted as a Mid-Late Triassic subduction/accretion complex. It comprises strongly deformed fragments of Triassic oceanic seamounts, mid-ocean ridge-type oceanic crust, trench-type sedimentary rocks (Ortaoba Unit) and Permian-Triassic continental fragments (Çal Unit). We focus on the Triassic Nilüfer Unit, which comprises altered basic volcanic and volcaniclastic rocks, volcanogenic sedimentary rocks, heterogeneous debris flow deposits, calciturbidites, siliceous pelagic sedimentary rocks and, in places, Triassic shallow-water limestones. The predominant lithologies are massive basalt and reworked basic pyroclastic deposits. Additional detrital lithologies include volcanogenic sandstone/siltstone/mudstone and volcanogenic breccia. These lithologies document the construction of one, or several, volcanic seamounts within the Triassic Tethyan ocean, removed from a supply of terrigenous detrital sediment. Whole-rock geochemical analysis of basalt and electron-microprobe analysis of clinopyroxene phenocrysts confirm a within-plate, "enriched" composition, without a detectable subduction influence. The Nilüfer Unit generally exhibits greenschist-facies metamorphism and locally also HP/LT (up to eclogitic) fades metamorphism. The structurally overlying Ortaoba (Hodul) Unit records the accretion of mid-ocean-ridge-type basalts, radiolarian chert and minor serpentinised ultramafic rocks in a trench-type setting where mainly arkosic sediments rich in altered silicic volcanic grains accumulated. Above this, the unmetamorphosed Çal Unit is dominated by blocks of Upper Permian neritic limestone associated with within-plate-type basalt. The bases of locally intact successions are commonly depositionally associated with micaceous shale of terrigenous origin suggesting the former presence of a continental substratum that was probably removed by subduction. One or more of such continental fragments were possibly rifted from the southern margin (Anatolides) and drifted northward across the Triassic Tethys before being accreted to the Eurasian margin. The direction of subduction related to initial tectonic accretion is assumed to have been northward although definitive structural evidence is lacking. The Karakaya Complex was finally emplaced northward over the leading edge of the Eurasian margin (Sakarya basement), possibly in response to the collision of the Çal continental fragment(s) with the subduction zone, prior to covering by shelf carbonate in middle Jurassic time.
  • Editor: TÜBİTAK
  • Idioma: Inglês
Voltar para lista de resultados
Ir para página anteriorAnterior Resultado  4 AvançarIr para próxima página

  • Realização: ABCD-USP USP   Logos de Redes Sociais: Freepik

Buscando em bases de dados remotas. Favor aguardar.